Na een weekje heerlijk lenteweer is opnieuw een koude winterse periode aangebroken. Net nu wij weer een etappe willen lopen van het Pieterpad. Van tevoren hebben we diverse escape-scenario’s doorgenomen, mocht het onderweg vanwege de temperatuur nodig zijn te stoppen. Om half 10 lopen we al vanaf Kasteel Slangenburg over een prachtige kronkelende bomenlaan. Een prima start. In de verte is net niet de Abdij te zien, we lopen er niet speciaal voor om. Een kort stuk lopen we langs de snelweg om er dan via een tunnel onderdoor te kunnen, de rust tegemoet. Jammer genoeg is de aangegeven pleisterplaats dicht. Gelukkig hebben we al een cappuccino gehad tijdens het laatste stuk van onze treinreis naar Doetinchem. We passen goed op bij de kruising van het Pieterpad met het Graafschapspad, om vooral op het ‘rechte pad’ te blijven. Al snel steken we de spoorlijn Doetinchem - Winterswijk over.
Na een kort stukje langs een autoweg komen we bij een sluis op de kruising van de Oude IJssel. De route is iets verplaatst, maar de sluis nodigt uit om deze van alle kanten te bewonderen, dus een beetje heen en weer lopen voor foto's en oppikken van de route is niet erg. De route loopt even langs een snelweg, we zijn dan ook blij als we het land induiken richting Braamt.
Al kronkelend tussen percelen door naderen we Braamt. Vlak voor we het dorp in gaan bewonderen we de Braamse molen. Toe aan een pauze na 2,5 uur wandelen, en een beetje opwarmen kan ook geen kwaad. Buiten zitten is bij deze temperaturen niet verantwoord. Tot onze grote vreugde is de Auberge open en komen we bij met koffie en warme appeltaart.
De route na Braamt is compleet anders dan die daarvoor. Deels op Duits, deels op Nederlands grondgebied wandelen we door het Bergher bos langs een bospad wat zich over 10 km uitstrekt. Op een enkele afbuiging na voert het rechte pad richting Elten. Een recht pad, maar met veel klimmen en afdalen . Prachtig met overal de sneeuw nog op de bomen, het pad zelf is gelukkig sneeuwvrij. Geen geglibber. Ons pad volgt een stukje een ‘blote voetenpad’. De bedoeling is om hier daadwerkelijk op blote voeten langs te lopen. Vandaag is dat echt te koud met slechts 2 graden.
Rond 15 uur komen we aan in Hoch-Elten. Geen pleisterplaats of bus. Stoer stappen we door richting Spijk. Vanaf de Belvedère hebben we een schitterend uitzicht op de Gelderse Poort. Hier komt de Rijn ons land binnen, tussen de stuwwallen van Montferland en Nijmegen door. We dalen af naar het dal richting de rivier. Slingerend door open landschap vergissen we ons toch nog en lopen via het Noaberpad weer terug richting Elten. Gelukkig ontdekken we dit snel en keren om. Het laatste deel van de route naar Tolkamer gaat langs de rivierdijk. Auto’s passeren ons in volle vaart en rechts van onze weg staat het vol bedrijventerreinen. Niet echt fijn lopen.
Het zonnetje schijnt als we rond 16 uur aankomen bij ons eindpunt. Heerlijk even genieten van een kopje koffie in het zonnetje op het terras aan de ‘boulevard’. Precies op tijd zijn we bij de halte voor de bus naar Zevenaar en na een korte treinreis genieten we in Arnhem van een heerlijke maaltijd met glaasje rode wijn. Verdiend na bijna 30 km wandelen in de winterse kou.
Alle foto's van de etappe Kasteel Slangenburgh - Tolkamer
