Het derde traject uit deel 2 van het Pieterpad start voor ons in Tolkamer. Vanwege de aansluiting op de veerpont naar Millingen beginnen we op tijd met wandelen. Over een dijk en door de uiterwaard komen we langs een klein oorlogskerkhof. De recreatieplas De Bijland ligt er verlaten bij. Terugkijkend over de plas kunnen we in de verte Hoch Elten zien liggen, waar we een kleine maand geleden nog overheen wandelden. In de zomer lijkt de Bijland een aantrekkelijke druk bezochte plek om een gezellige dag door te brengen. Nu giert een snijdende wind ons in het gezicht en zijn we blij als we langs het bijbehorende bungalow park weer in de luwte kunnen lopen.
Een half uur te vroeg komen we bij het voetveer aan. Een foto maken, kaart van het gebied bewonderen en op en neer drentelen om warm te blijven. Vanaf de overkant moet men ons wel zien, anders gaat het veer niet. Als we eindelijk na een overtocht van enkele minuten aan de overkant zijn zoeken we een restaurant op, voor koffie en om op te warmen. We zijn behoorlijk verkleumd.
Na Millingen aan de Rijn (maar eigenlijk oorspronkelijk aan de Waal, en tegenwoordig aan het Bijlandsch kanaal) wandelen we door de Duffelt, een typisch rivierenlandschap, en volgen hierbij de grens met Duitsland. Net iets te ver beseffen we dat de markeringen er niet meer zijn. Gelukkig kunnen we ons oriënteren aan een straatnaam, weten hoe we weer op de route terug kunnen keren en stappen dan over open vlakte flink door naar Leuth. De genoemde stoomzuivelfabriek kunnen we niet ontdekken. Op een klein marktplein bij de kerk eten we onze meegebrachte boterhammen.
Na het dorp volgen we een klein stukje het water tot aan een prachtige boogbrug bij grenspaal 643. Heerlijk lopen op een onverhard pad, een welkome afwisseling na het vele asfalt van de route van deze dag. Opvallend zijn de boerderijen en huizen boven op een terp. Waar zou dat nou voor zijn….. We buigen naar het zuiden naar het Duitse plaatsje Zyfflich. Even verder komt het gebied ons bekend voor. Bij het lopen van Streekpad Nijmegen hebben we toen een verkeerde afslag gepakt en kwamen we hier ook uit. Beide paden met markering in rood-wit is verwarrend. Langs het Wylermeer lopen we naar Beek.
Na het oversteken van de autoweg bij Beek verandert de natuur van wijds vlak in een behoorlijk heuvelachtig bebost landschap. Na een flinke klim passeren we de Duivelsberg, ons al bekend van Streekpad Nijmegen. Deze berg “Duffelt” is 76 m hoog en maakt deel uit van de stuwwal van Nijmegen. We passeren een dubbele “motte”. Graaf Balderich heeft dit rond 1012 aan laten leggen als strategische versterking. Onze benen en knieën spelen wat op, tijd voor een rustpauze in restaurant de Duivelsberg.
Het zonnetje schijnt als we onze weg vervolgen. Uit de wind, door de bossen voelt het aangenaam. Iets te ver van het pad af ligt de Canadese Erebegraafplaats. Wel zien we de Hoge Hof, een hoeve in gebruik voor toerisme met uitzicht over het heuvellandschap. Rond half 5 komen we aan in Groesbeek, eindpunt van dit traject. De busreis naar Nijmegen duurt 40 minuten, langer dan verwacht. In Arnhem sluiten we deze dag af met een lekker etentje in Café St. Jan. Toepasselijk, want de volgende etappe lopen we over de St. Jansberg!
Alle foto's van de etappe Tolkamer - Groesbeek
